Ignacy Jan Paderewski

Polski pianista i kompozytor, mąż stanu i polityk.

W latach 1920/1921 razem z żoną Heleną wspierał 369 dzieci i 27 dorosłych, którym udało się przybyć z Syberii do Seattle, a później do Chicago. W tym czasie za pobyt dzieci był odpowiedzialny Józef Jakóbkiewicz, lecz wsparcie od polskiego pianisty było znaczącą pomocą, w tak odległym kraju. 

W ostatnich latach swojej działalności w 1935 roku, tuż po śmierci Józefa Piłsudskiego, Ignacy Jan Paderewski współtworzył wraz z generałem Władysławem Sikorskim polityczne porozumienie działaczy stronnictw centrowych zwane Front Morges, które miało na celu walkę z jednostronną dyktaturą Sanacji i prowadzoną przez nią polityką zagraniczną. Front Morges chciała demokracji dla życia politycznego w kraju, ale też proponowała sylwetkę Paderewskiego jako prezydenta Polski.

Mimo, że Ignacy Jan Paderewski przeszedł 26 maja 1939 zawał serca przed  samym koncertem w Nowym Jorku, na który zostało wyprzedanych aż 16 tys. biletów, udało mu się dojść do władzy jako przewodniczący Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej w składzie Polaków na uchodźstwie w Londynie zaraz po wybuchu II wojny światowej . Był to zamiennik polskiego Sejmu na emigracji. 

Jesienią 1940 roku, pomimo pogarszającego się stanu zdrowia, udał się jeszcze raz do USA, by działać dla Polski. Udało mu się na przykład uzyskać kredyty na uzbrojenie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie dla rządu Sikorskiego. A w okresie II wojny światowej nazwisko Paderewskiego zostało nawet wpisane do listy wrogów III Rzeszy przez nazistów niemieckich.