Karol Wilhelm Zalewski

Polski fitopatolog, zajmował się chorobami roślin.
16 września 1919 roku powołano Polski Komitet Ratunkowy Dalekowschodnich Dzieci z siedzibą we Władywostoku, a jego celem było znalezienie polskich sierot na Syberii, które znalazły się w dramatycznej sytuacji po wybuchu rewolucji bolszewickiej. Wkrótce po tym dołączył do nich pochodzący z Sanoka Karol Zaleski, który w późniejszym czasie został profesorem fitopatologii. W tym okresie ogółem między lipcem 1920 r. a styczniem 1922 r. Polskiemu Komitetowi Ratunkowemu Dzieci Dalekiego Wschodu udało się uratować 877 dzieci.

2 kwietnia 1919 Karol Zaleski został mianowany kapralem i utworzył przy Polskim Komitecie Wojennym Sekcję Harcerstwa Polskiego i mianował się jej szefem. Został tam redaktorem naczelnym dwutygodnika „Harcerz Polski na Syberii”, który wydał łącznie 5 egzemplarzy od 3 maja do września 1919.

Karol Zaleski wszedł w skład komendy obozu harcerskiego dla chłopców i dziewcząt w Nikołajewsku i objeżdżał Daleki Wschód prowadząc działalność wychowawczą między innymi w Władywostok. Wygłaszał tam przemówienia i zakładał nowe drużyny harcerskie. Organizował obozy letnie jak i również kursy instruktorskie.

Od 1920 w niepodległej II Rzeczypospolitej Karol Zalewski studiował filologię polską na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i również był jednocześnie asystentem na Politechnice Lwowskiej. W 1921 przeprowadzając się do Poznania rozpoczął pracę w Zakładzie Botaniki Ogólnej i Fitopatologii Wydziału Rolno-Leśnego na Uniwersytecie Poznańskim. Co jakiś czas zamieszkiwał przy ulicy Śląskiej 5 w Poznaniu.

Karol Zaleski był także członkiem Polskiego Towarzystwa Botanicznego, jak i też Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Mikołaja Kopernika. Ściśle był związany ze swoim zakresem naukowym, zasłynął również jako autor wielu prac badawczo-doświadczalnych z zakresu fitopatologii, mykologii, ochrony roślin.

Zmarł mając 78 lat, 19 lipca 1969 roku i został pochowany w Poznaniu na Cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya.