Przemówienie Jana Dziedziczka, sekretarza Stanu, pełnomocnika Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą

Szanowny Panie Ambasadorze, Szanowny Panie Prezesie Ośrodka Pomocy Społecznej w Fukudenkai, Szanowni Państwo Parlamentarzyści, Panie Doradco Prezydenta Rzeczypospolitej, Szanowne rodziny uratowanych, Szanowni Państwo przyjaciele Polski i Japonii.

Jako pełnomocnik rządu Rzeczypospolitej do spraw Polonii i Polaków za granicą, dziękuję za zaproszenie do wzięcia udziału w dzisiejszym wydarzeniu 100. rocznicy upamiętnienia niezwykłej historii przyjaźni i współpracy.

Przez setki lat, od chwili rozbiorów Polacy byli zsyłani przez Rosję, później przez Związek Sowiecki na Syberię.
To symbol najcięższej katorgi i tragicznej historii polskiego Narodu. To także symbol niezłomności naszych Rodaków.

W 1918 roku po 123 latach zaborów, z chwilą odzyskania przez Polskę niepodległości, potomkowie syberyjskich zesłańców, polonijni działacze z Władywostoku stworzyli tam Polski Komitet Ratunkowy Dzieci Dalekiego Wschodu.
Na jego czele stanęła dzielna Polka- Anna Bielkiewicz, nauczycielka, córka syberyjskiego zesłańca.

Celem było zapewnienie sierotom, dzieciom i potomkom polskich katorżników możliwości powrotu do odrodzonej Ojczyzny.

Początkowo, dzięki pomocy Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, ewakuowane dzieci zakwaterowano w amerykańskich koszarach.
Wkrótce jednak oddział organizacji we Władywostoku został zlikwidowany.
Wokół trwała straszna wojna domowa. Panował głód i epidemie.

Anna Bielkiewicz postanowiła prosić o pomoc Japonię, która jako zaledwie piąty kraj na świecie (w 1919 r.) uznała niepodległość Polski. Pojechała do Tokio prosić o przewiezienie dzieci do Japonii i ich zakwaterowanie. W Ministerstwie Obrony i Ministerstwie Spraw Zagranicznych Japonii została wysłuchana uważnie i ze współczuciem.
Otrzymała dokument zobowiązujący wszystkie japońskie służby do udzielania wszelkiej, możliwej pomocy.

Dzięki współpracy z japońskim Czerwonym Krzyżem, w latach 1920-1922, do Japonii trafiło 765 dzieci, które następnie przetransportowano statkami Japońskiej Marynarki Handlowej do wymarzonej i upragnionej Polski.
Tu znalazły schronienie w Wejherowie, gdzie dziś jedna z ulic nosi nazwę Dzieci Syberyjskich.
W Japonii dzieci znalazły schronienie między innymi w Ośrodku Pomocy Społecznej Fukudenkai w Tokio.

Na dzisiejszej uroczystości gościmy pana Takaaki Ohta- aktualnego Prezesa tej wspaniałej instytucji, która 100 lat temu otworzyła drzwi dla bezbronnych polskich sierot.

Panie Prezesie, Panie Ambasadorze, proszę jeszcze raz przyjąć podziękowanie Rzeczypospolitej Polskiej za ten wspaniały gest solidarności i przyjaźni.
To dla mnie zaszczyt, że mogę uczestniczyć w tej uroczystości.
To dla mnie zaszczyt, że jako ówczesny Wiceminister Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej mogłem złożyć u Państwa wizytę i podziękować osobiście w siedzibie Fundacji.

Ale to nie koniec, tej niezwykłej historii. Fundacja Fukudenkai dziś także odznacza się międzynarodową solidarnością angażując się w pomoc dla uchodźców ukraińskich w Polsce. Tych którzy uciekli przed brutalną agresją Rosji na ich kraj.

Za tę ponad 100 letnią przyjaźń i solidarność jestesmy wdzięczni Japonii, Japończykom i Fundacji Fukudenkai.
Dlatego chciałbym poprosić Państwa o powstanie i na ręce pana Prezesa pragnę dziś wręczyć szczególne wyróżnienie dla Ośrodka Pomocy Społecznej Fukudenkai- Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości ustanowionej przez Premiera Rzeczpospolitej Polskiej na pamiątkę odrodzenia Państwa Polskiego.

Fundacja umożliwiając powrót 700 dzieci do Polski, w piękny sposób uczestniczyła w dziele odrodzenia Wolnej Polski.

Panie Prezesie uprzejmie proszę o przyjęcie wyróżnienia.

Szanowni Państwo, Prezes Rady Ministrów stwierdza nadanie Medalu 100-lecia Odzyskania Niepodległości nadawany z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Przyznaję Ośrodkowi Opieki Społecznej Fukudenkai. Podpisano Mateusz Morawiecki- Prezes Rady Ministrów.