Przemówienie Łukasza Grabowskiego, potomka Dzieci Syberyjskich
Ekscelencjo, Panie Ambasadorze,
Wielce dostojni przedstawiciele Ośrodka Fukudenkai,
Szanowni Państwo członkowie rodzin Dzieci Syberyjskich,
Wszyscy Szanowni Goście,
W imieniu swoim, mojej rodziny Jankowskich, oraz wszystkich potomków Dzieci Syberyjskich dziękuję Ekscelencjo Ambasadorze za zaproszenie i organizację spotkania.
Cieszę się, że mimo upływającego czasu pamięć o ofiarności Japonii w pomocy polskim dzieciom wciąż jest silna i inspiruje nowe pokolenia.
Tak jak Ekscelencja Ambasador Hyoudou Nagao w 1997 roku, tak jak Ekscelencja Ambasador Ueda Hideaki w 2001 roku, tak i my dzisiaj spotykamy się aby kultywować tę piękną tradycję i pomagać spełnić marzenie Ambasadora Hyoudou, który w swojej relacji z czasów sprawowania urzędu wyraził pragnienie, aby [piękna historia „dzieci syberyjskich” mogła być szerzej spopularyzowana w obecnych czasach].
Jest to wyjątkowo istotne dla mnie i dla mojego pokolenia, które dopiero teraz niedawno na nowo odkrywa korzenie swojej rodziny.
O losach mojego pradziadka uratowanego dzięki pomocy rządu japońskiego dowiedziałem się dopiero w 2018 roku podczas mojego pobytu w Japonii i nie dowiedziałbym się o tym nigdy, gdyby nie praca setek ludzi i Ambasady Japonii w Polsce w celu zachowania pamięci o wydarzeniach lat 1920-22.
Wasza Ekscelencjo, dziękujemy.
Szanowni członkowie Ośrodka Fukudenkai,
Jestem niezwykle szczęśliwy, że przyjęli Państwo zaproszenie Prezydenta Polski z lipca 2021 roku, kiedy odwiedził on Tokio i zaprosił Państwo do Polski.
Fukudenkai jest żywym przykładem tego, jak historia dzieci syberyjskich jest zawsze istotna i ponadczasowa.
Tak jak sto lat temu Ośrodek bezinteresownie i z dobrego serca pomagał polskim dzieciom, tak i dziś Fukudenkai ukazuje dobre serce pomagając ofiarom wojny w Ukrainie.
Cieszę się, że możemy Was gościć w Polsce.
Wspomnienia o Dzieciach Syberyjskich są dla nas, jako dla potomków uratowanych sierot, nie tylko odkrywaniem przeszłości naszych rodzin, ale również kształtują naszą przyszłość.
Uczą nas o ofiarności, bezinteresownej pomocy oraz dają nam wiarę w to, że miłosierdzie jest bezcenne i nigdy nie pozostaje bezowocne.
Dziękuję Ekscelencjo za pracę na rzecz popularyzacji tej historii.
Liczę na to i życzę wszystkim, aby dzisiejsze spotkanie było jak najbardziej owocne w poznawaniu historii naszych rodzin i naszych ojczyzn, oraz na nowo rozpali w nas chęć pomocy i wiarę w dobro, tak bardzo potrzebną w dzisiejszych czasach.
Dziękuję.